Sitničarnica „Kod srećne ruke“

Sitničarnica „Kod srećne ruke“ je roman iz 2000. godine, savremenog srpskog književnika Gorana Petrovića.

Citati

„Postoje tri vrste čitalaca, razvrstava stara cepidlaka Gete. Prva, koja uživa ne prosuđujući. Treća koja prosuđuje ne uživajući. I srednja, koja prosuđuje uživajući i uživa prosuđujući, ona vrsta koja zapravo iznova stvara umetničko delo.”

„Tutumišalo to po knjigama, pa preteralo, ni samog sebe ne može da rastumači.”

„Kusmuk, kada te neka knjiga svojski zaobuhvati, imaš li osećaj da nisi sam, da pored tebe ima i sličnih, zanesenih, koji je sticajem okolnosti, po zakonu verovatnoće, istovremeno započinju u suprotnom delu grada, u drugom gradu, moguće i na drugom kraju sveta? – izrekao se i namah pokajao.”

„Sušta istina, utorak je baksuzan, ćorav i traljav!”

„Ni knjigu nipošto ne otvaraj u utorak. Otkada je sveta i veka ponedeljnik je dobar dan za početak. Utornik je baksuzan, ćorav. Dodala bih, i traljav.”

„Knjige su kao sunđeri. Naizgled neznatne veličine, šupljikavo, spužvasto tkivo je kadro da upije nebrojeno mnogo sudbina, čak da u sebe primi čitave narode. Šta su drugo knjige o nestalim civilizacijama, no sunđeri koji su u sebe saželi čitave epohe? Do poslednje žive kapi, dok i sami nisu stali da se suše, da se kamene...”